La Evangelio laŭ Spiritismo - La fido kaj la karitato – ĉapitro XI, ero13

        La Evangelio laŭ Spiritismo                                                                                                                                                                                  La fido kaj la karitato – ĉapitro XI, ero 13

“...karito ne eblas sen fido...”

13. Antaŭ nelonge mi diris al vi, miaj karaj filoj, ke karitato sen fido ne sufiĉas, por teni inter la homoj socian ordon, kapablan fari la homojn feliĉaj. Mi devus esti dirinta, ke karito ne eblas sen fido. Vere vi povos trovi malavaraĵojn eĉ fare de senreligiaj personoj, sed tiun severan karitaton, kiu agas nur per abnegacio, per konstanta ofero de ĉiu egoisma intereso, nur la fido povas inspiri, ĉar nur ĝi ebligas al ni porti kuraĝe kaj persiste la krucon de la surtera vivo

Jes, miaj infanoj, ĝuavida homo vane penas iluzii sin pri sia destino sur la Tero, pretendante, ke al li estas permesate okupiĝi nur pri sia feliĉo. Certe, Dio kreis nin, por ke ni estu feliĉaj en la eterneco; tamen la surtera vivo devas servi nur por nia morala perfektiĝo, kiu estas atingita pli facile kun la helpo de organoj kaj de la materia mondo. Eĉ se oni ne atentus la ordinarajn sortoŝanĝojn de la vivo, la diverseco de viaj gustoj, de viaj inklinoj, de viaj bezonoj estas ankaŭ rimedo, por ke vi perfektiĝu, ekzerciĝante en la karito. Ĉar, nur koste de cedoj kaj de reciprokaj oferoj, vi povas ja tenadi la harmonion inter tiel malsamaj elementoj

Tamen vi estas pravaj asertante, ke la feliĉo estas destinita al la homo en tiu ĉi mondo, se li ĝin serĉas, ne ĉe la materiaj ĝuoj, sed ĉe la bono. La historio de la Kristanismo parolas pri martiroj, kiuj ĝoje paŝadis al la turmentoj; hodiaŭ, en via socio, por esti kristano la homo jam ne bezonas submetiĝi al la martireco, nek oferi sian vivon, sed necesa estas nur kaj simple la ofero de via egoismo, de via fiero kaj de via vantemo. Vi venkos, se la karito inspiros vin kaj la fido vin subtenos

(Protektanta Spirito, Krakovo, 1861)

Komentario

La karito nur veras kaj kapablas evoluigi la spiriton, kiam ĝi estas abnegacie praktikata kaj per konstanta ofero de ĉiu egoisma intereso. Sed, por tio, ĝi devas esti inspirita kaj subtenita de la fido, kiu estas ĝia ebliganto

1 – Kial la fido gravas, por teni inter la homoj socian ordon kapablan, ilin fari feliĉaj?

Ĉar la fido direktas nin al la karito, elvolviĝanta ĉe ni la solidarecan spiriton, forigante la konfliktojn, kiuj tiel disigas la kreitojn

La fido estas la moviga forto, kiu antaŭenpuŝas la kariton, en kies laboro la spirito grandiĝas kaj atingas la feliĉplenecon

2 – Ĉu ni povas diri, ke la malfacilecoj de la vivo rilatas al la karitomanko?

Jes, kaj nur en la karito estas la solvo. Kiam ni zorgas pri la proksimula bonstato, ni moderigas niajn dolorojn kaj kontribuas al la socia paco

La plej grava recepto de la frateco enestas en la sankta kaj neŝanĝebla formulo anoncita de Jesuo: amu vin unu la alian

3 – Kio necesas, por ke ni estu veraj kristanoj?

Necesas nur tio, ke ni oferu nian egoismon, nian orgojlon kaj nian vantemon, favore la proksimulon

La veran kristanon oni konas pere de lia granda amo al la proksimulo

http://www.cvdee.org.br (portugale)